AuPair Nan in Kentucky

Kentucky State
 
ชื่อ : พิชฏา นะค่ะ ชื่อเล่น แนน เกิดและโตที่กรุงเทพค่ะ เรียนจบ อุตสาหกรรมท่องเที่ยว จากมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต
 
เหตุผลที่เข้าร่วมโครงการ ; ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า ไม่เคยได้ยิน และรู้จักโครงการนี้มาก่อนเลยค่ะ เคยคิดแต่ว่าอยากจะมาเรียน ปริญญาโทต่อที่อเมริกา หรือว่าอยากลองมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาสักครั้ง โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบท่องเที่ยวมาก เรียนจบและทำงานด้านนี้ แต่รู้สึกว่าตัวเองเก่งแต่ภาษาไทย ไม่สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดีนัก จนมาวันนึง พี่ที่ทำงานด้วยกัน พูดถึงโครงการนี้ขึ้นมา บอกว่า เพื่อนพี่เค้าเป็นออแพอยู่ที่อเมริกา ได้ประสบการณ์มากมาย ได้ภาษา ได้เที่ยว แล้วก็ได้ตังด้วย พอฟังแล้วก็ทำให้อยากรู้จักโครงการนี้มากขึ้น เลยเริ่มหาข้อมูล และตัดสินใจไปสมัครกับพี่อิ๋ง อยู่สาขารังสิต และดำเนินการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว ภายใน 3   อาทิตย์ส่งเอกสารทุกอย่าง รอแมทไม่นานนะค่ะ มีครอบครัวมาเรื่อยๆ แต่แนนไม่พร้อมเดินทางเอง เวลาผ่านไปเกือบปี จนเข้าเดือนสุดท้าย เลยตัดสินใจมา แล้วก็ไม่ผิดหวังค่ะ " ได้ประสบการณ์ ได้รู้ ได้เห็นอะไรหลายอย่างที่เราไม่คิดว่าเราจะได้มาเจอ แล้วก็ได้ใช้ภาษาตามที่ตั้งใจ"
 
แนนเป็นออแพอยู่ที่ Louisville Kentucky ค่ะ อยู่กับ Burton Family ครอบครัวคุณหมอ แต่ว่า ไม่ได้ระเบียบเยอะอะไร ใช้ชีวิตสบายๆ อาจจะเหงาบ้างบางครั้ง เพราะที่นี่ไม่มีออแพไทยเลย เพื่อนที่รู้จักก็มาจากนานาประเทศ โดยรวมๆก็มีความสุขดีค่ะ ดูแลน้อง 2 คน ตอนแรกที่มาถึง น้องคนเล็ก 5 เดือน คนโต 1 ขวบครึ่ง แต่ตอนนี้ คนโต สองขวบกว่า คนเล็ก 1 ขวบแล้วค่ะ บ้านแนนดีอย่าง ไม่มีกฎระเบียบอะไรเลย ไม่ได้มีตารางว่าแนนต้องทำอะไรกับน้องบ้าง แต่ที่แนนทำอยู่ คือพยายามฝึกให้น้องกิน นอน เป็นเวลา แล้วก็หัดพูด หัดที่จะเก็บของด้วยตัวเอง เป็นเพื่อนเล่นกับเค้า ดุเค้าบ้างบางทีถ้าเค้าทำผิดจิงๆ แต่ว่าเนื่องจากน้องยังเล็ก เลยต้องคอยดูแลใกล้ชิด ตอนมาถึงแรกๆน้องคนเล็ก ยังเล็กมากก็จะร้องทั้งวันแล้วก็ต้องอุ้มทั้งวัน คนโตก็กำลังซนต้องคอยระวัง จะเหนื่อยมาก บางทีท้อนิดหน่อย ว่าจะไหวไหม แต่พอนานๆไปก็เริ่มชิน ต้องพยายามทำความเข้าใจกับธรรมชาติของเด็ก ค่อยๆหัดเค้า ตอนนี้ตัวโตเริ่มพูดเก่งแล้วค่ะ พูดภาษาไทยได้บางคำ ทานอาหารไทย ส่วนเจ้าตัวเล็ก ก็เพิ่งหัดพูด เรียกชื่อแนนได้ พูดภาษาไทยได้บางคำ สรุปว่าน้องๆพูดทั้งไทย ทั้งอังกฤษ เลย ฮาๆๆๆ
 
วันว่างกับวาเคชั่นของแนน ; ด้วยความที่ชอบท่องเที่ยว ตอนที่แนนมาถึงสามเดือนแรก แนนก็ขอโฮสเทควาเคชั่น ไปเที่ยวลาสเวกัสกับแกรนแคนยอนค่ะ 1 อาทิตย์ สนุกมากประทับใจแกรนแคนยอน ไปเดินสกายวอค ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้มาสัมผัส ส่วนเสาร์อาทิตย์ ที่หยุดปกติ ก็จะไปข้างนอกกับโฮสบ้างทำกิจกรรมร่วมกัน ด้วยความที่โฮสมีเจ้าตัวเล็กก็เลยไม่ได้ไปไหนกันบ่อยนักนอกจากไปว่ายน้ำ ไปสวนสัตว์ ไปซื้อของมาทำกินกันที่บ้าน นั่งดูหนังด้วยกัน และด้วยความที่แนนไม่มีเพื่อนคนไทยก็เลยต้องเมคเฟรนกับเพื่อนต่างชาติ ภาษาอาจจะไม่แข็งแรงเป็นอุปสรรคกับการสื่อสารมากมาย แต่ด้วยความอยากมีเพื่อน อยากออกไปเที่ยว ก็พยายามพูด พยายามออกไป hang out ตอนนี้ก็มีเพื่อนบ้างทั้งที่เป็นเพื่อนออแพด้วยกันและเพื่อนอเมริกัน ไปเที่ยวเมืองใกล้เคียงด้วยกัน เช่น อินเดียนน่า โอไฮโอ้ ปาร์ตี้กันบางครั้ง ... วางแผนเทควาเคชั่นอีกทีก็เดือนกันยายนที่จะถึงค่ะ ไปเที่ยวแคนนาดา ไนแอ่งการ่า นิวยอร์ค วอชิงตันดีซี แล้วก็ฟิลาเดเฟีย
 
เรื่องเรียน ; ไม่ได้ลงเรียนอะไรที่เป็นคอร์สค่ะ เพราะโฮสพาไปสมัคร ESL เรียนภาษาอังกฤษ เนื่องจากว่า โฮสแนะนำว่า ภาษาแนนยังไม่เก่งมากนัก ถ้าลงเรียนอะไรที่ยากเกินไปก็อาจจะตามไม่ทัน เลยเรียนภาษาอังกฤษไปก่อน ซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้วางแผนว่าจะเรียนอะไรต่อไปค่ะ
 
ความประทับใจกับครอบครัวที่อยู่ ; ตอนมาถึงก็คิดว่าครอบครัวหมอจะต้องเรื่องเยอะ แต่จิงๆแล้วไม่เลยค่ะ ทุกคนสบายๆ ไม่มีระเบียบอะไร อีกอย่าง โฮสมัม โฮสแดส ชอบเมืองไทย ภาษาไทย อาหารไทย ทุกคนเลยปรับตัวเข้าหากันได้ไม่ยาก แล้วด้วยความที่แนนเป็นคนชอบทำอาหาร มัมกับแดสก็ชอบทาน พวกเราเลยเอนจอยกับการกินมาก มัมกับแดสเป็นคนที่เอาใจใส่รายละเอียด เป็นห่วงตลอดเหมือนเราเป็นลูกสาวคนโตในบ้าน ไม่ว่าจะไปไหน แนนก็จะบอกและส่งแมสเสจรายงานตลอด ว่าตอนนี้ทำไรอยู่ ที่ไหน ยังไง เพราะรู้สึกว่าเค้าเป็นเหมือนพ่อแม่ ครอบครัวที่แนนอยู่ด้วยอาจจะไม่ได้เพอร์เฟกไปทุกเรื่อง บางอย่างก็มีอึดอัดใจบ้าง แต่เราก็พยายามปรับตัวหากัน จนตอนนี้บางครั้งแนนรู้สึกว่าที่นี่เหมือนบ้าน ห้องที่แนนนอนก็เหมือนห้องนอนที่บ้าน ก็อบอุ่นดีค่ะ
 
ฝากถึงน้องๆออแพรุ่นใหม่ ; ถ้าน้องๆเป็นคนนึงที่ฝันว่าอยากจะมาใช้ชีวิตเมืองนอก หาประสบการณ์ เรียนรู้อะไรใหม่ๆ แล้วเลือกที่จะมาเป็นออแพร์ ก็อยากให้น้องๆเตรียมตัวให้พร้อม อย่างน้อยพอรู้ภาษาบ้างก็จะดีมากค่ะ ภาษาดีมีชัยไปกว่าครึ่งในการสื่อสารให้คนอื่นๆเข้าใจสิ่งที่เราคิด แล้วถ้ามาแล้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เวลา 1 หรือ 2 ปี ที่เราจะอยู่ที่นี่ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้เยอะที่สุด อย่ากลัวเวลาที่เราเจออุปสรรค อย่าท้อถ้ามาถึงแรกๆแล้วยังปรับตัวไม่ได้ อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนๆคนอื่นหรือครอบครัวเพื่อนคนอื่นๆ คิดในทางที่ดีไว้เสมอค่ะ แล้วเราจะมีความสุขกับที่ที่เราอยู่ งานที่เราทำ .... ขอให้น้องๆออแพร์รุ่นใหม่โชคดี ได้ครอบครัวดีๆ ได้ประสบการณ์ดีๆกลับไปเยอะๆนะค่ะ