สัมภาษณ์น้องน้อยหน่า ออแพร์ที่ได้รับทุนจากออแพร์ไทยแลนด์


แนะนำตัวด้วยค้า (ชื่อ นามสกุล ประวัติการศึกษา)

น.ส. สุธิดา ต๊ะสมบัติ  ชื่อเล่น น้อยหน่า อายุ 24ปี ค่ะ จบการศึกษาระดับ มัธยม ที่ร.ร.เตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า ระดับปริญญาตรี อาหารและโภชนาการ ราชมงคลธัญบุรี ระดับปริญญาโท โภชนวิทยา สาธารณสุขศาสตร์ มหิดล ปัจจุบันได้รับทุนจากออแพร์ไทยแลนด์เป็นออแพร์อยู่ที่รัฐนิวเจอร์ซี่ค่ะ

รู้สึกอย่างไรที่ได้รับรางวัลชนะเลิศจากออแพร์ไทยแลนด์

ดีใจมากค่ะ เพราะเรามีความสนใจในโครงการมากและศึกษามาพอสมควร พร้อมกับมีแผนจะสมัคร กันอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ตั้งเป้าว่าจะมาเอารางวัลนะค่ะ เพียงแต่อยากร่วมกิจกรรมของออแพร์ เพื่อจะได้รู้จักโครงการมากขึ้นและได้รู้จักเพื่อนๆที่สนใจโครงการด้วย เมื่อร่วมงานกิจกรรมสนุกมาก น่าสนใจ ได้ศึกษาประสบการณ์จากพี่ๆออแพร์ที่เคยเดินทางมาแล้ว นอกจากนั้นยังมีกิจกรรมชิงทุนเข้าร่วมโครงการออแพร์ฟรีอีกด้วยก็ ว้าว!!!หน่าก็ทำเต็มที่ ได้ทั้งเพื่อนใหม่  ที่สำคัญการได้รับทุนการศึกษาจากออแพร์ เป็นสิ่งที่ทำให้หน่ามีความมั่นใจในตัวเองขึ้นมากเลยค่ะ  ต้องขอบอกว่าเป็นกิจกรรมที่ดีมากเลย

เตรียมตัวอย่างไรในการสมัครบ้างคะ

หลังจากได้รับทุนการศึกษา หน่าก็เดินหน้าเตรียมเอกสาร ไปสอบใบขับขี่ แต่มีชม.ในการเลี้ยงเด็กไว้หลายชั่วโมงพร้อมอยู่แล้ว ต่อจากนั้นก็เขียนเรียงความไปตามขั้นตอนของออแพร์เลยค่ะ ใช้เวลาในการเตรียมเอกสารและสอบใบขับขี่ทั้งหมด ประมาณ 3 อาทิตย์ ค่ะ

รอ Host Family นานมั๊ย?

เมื่อส่งเอกสารใบสมัคร ช่วงต้นเดือน กรกฎาคม เอกสารออนไลน์ วันที่ 24 กรกฏาคม ก็มีโฮสเข้ามาในวันแรกเลยค่ะ โฮสแรกดูโปร์ไฟล์ 8 วัน แล้วก็หลุดไป ก็มีโฮส ที่ 2 เข้ามาวันที่ 5 ส.ค.   เป็นครอบครัวที่แมชด้วยค่ะ  คุยทางโทรศัพท์ 2 ครั้ง คุยทางอีเมล์ ทุกวัน ได้รับ Good news วันที่ 11 ส.ค. ใช้เวลา 6 วันในการคุยแลตัดสินใจแมช รวมแล้วตั้งแต่เอกสารออนไลน์ จนถึงแมช ใช้เวลา 2 อาทิตย์กว่าๆ  ค่ะ

หน่าไปขอวีซ่าวันที่ 31 สิงหาคม 2552 โดยมีพี่ๆ ที่ออแพร์ไทยแลนด์ให้คำแนะนำในการเตรียมตัวสัมภาณ์วีซ่า และทั้งหมดก็ผ่านไปได้ด้วยดี และมีกำหนดการเดินทางไปมหาวิทยาลัยเซนต์จอห์นในวันที่ 14 กันยายน 2552 นะคะ

สำหรับ Host Family ที่หน่าตกลงใจไปอยู่ด้วยอยู่ที่รัฐ Vermont มีลูกชาย 2 คน อายุ 3 ขวบ กับ 1 ขวบ และ Host Mom ก็กำลังท้องอีก 1 คนคะ

รู้สึกตื่นเต้นมั้ยคะ? เตรียมตัวยังไงบ้างคะ?

ขั้นตอนการคุยกับโฮสหน่าเตรียม ด้วยการปรึกษาพี่ๆที่ออแพร์ไทยแลนด์ พี่ๆ จะมีวิธีการตอบคำถามและวิธีมัดใจโฮสให้รวมทั้งเข้าไปอ่านประสบการณ์ของออแพร์ใน เวบไซต์ ออแพร์ไทยแลนด์  

ได้ยินมาว่าน้องสาวก็ไปด้วยพร้อมกัน?

ใช่ค่ะเป็นเรื่องที่น่าประทับใจมากๆ ความจริงเราทั้งสองคนเข้าร่วมกิจกรรมชิงทุนด้วยกัน แต่น้องสาวไม่ได้รางวัลแต่เขาก็สนุกกับกิจกรรมมากๆ หลังจากนั้นเราก็ทำตามขั้นตอนทุกอย่างพร้อมกันหมดเอกสารจึงออนไลน์พร้อมกัน มีโฮสเช้ามาในช่วงเวลาเดียวกัน ที่สำคัญที่สุดและโชคดีมากๆ เราได้รับ Good news และเดินทางวันเดียวกันค่ะ  ในส่วนของน้องสาวหน่า จะไปอยู่กับ Host Family ที่รัฐนิวเจอร์ซี่คะ มีลูกสาว 2 คน อายุ 6ขวบ กับ 4 ขวบ

มีอะไรฝากถึงเพื่อนๆ ที่อยากจะเป็นออแพร์บ้างคะ?

โครงการออแพร์ เป็นโครงการที่ดีมาก เป็นโครงการที่เปิดโอกาสให้ผู้ที่มีความใฝ่ฝันอยากจะไปศึกษา แลกเปลี่ยนประสบการณ์ต่างประเทศได้มีโอกาสมากขึ้น อีกทั้งเป็นโครงการที่ปลอดภัย ค่าใช้จ่ายยุติธรรมมากๆ(ค่าใช้จ่ายไม่สูงเลย) ได้รับการให้คำปรึกษาและดูแลที่ดีจากเจ้าหน้าที่ อยากให้เพื่อนๆที่มีแนวความคิดและความฝันเหมือนกันนี้เข้ามาศึกษารายละเอียดของโครงการออแพร์ค่ะ แล้วเพื่อนๆจะได้รับโอกาสที่ดีตามที่เราเคยใฝ่ฝันจากโครงการออแพร์ค่ะ

Kentucky State
 
ชื่อ : พิชฏา นะค่ะ ชื่อเล่น แนน เกิดและโตที่กรุงเทพค่ะ เรียนจบ อุตสาหกรรมท่องเที่ยว จากมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต
 
เหตุผลที่เข้าร่วมโครงการ ; ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่า ไม่เคยได้ยิน และรู้จักโครงการนี้มาก่อนเลยค่ะ เคยคิดแต่ว่าอยากจะมาเรียน ปริญญาโทต่อที่อเมริกา หรือว่าอยากลองมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาสักครั้ง โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนชอบท่องเที่ยวมาก เรียนจบและทำงานด้านนี้ แต่รู้สึกว่าตัวเองเก่งแต่ภาษาไทย ไม่สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ดีนัก จนมาวันนึง พี่ที่ทำงานด้วยกัน พูดถึงโครงการนี้ขึ้นมา บอกว่า เพื่อนพี่เค้าเป็นออแพอยู่ที่อเมริกา ได้ประสบการณ์มากมาย ได้ภาษา ได้เที่ยว แล้วก็ได้ตังด้วย พอฟังแล้วก็ทำให้อยากรู้จักโครงการนี้มากขึ้น เลยเริ่มหาข้อมูล และตัดสินใจไปสมัครกับพี่อิ๋ง อยู่สาขารังสิต และดำเนินการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว ภายใน 3   อาทิตย์ส่งเอกสารทุกอย่าง รอแมทไม่นานนะค่ะ มีครอบครัวมาเรื่อยๆ แต่แนนไม่พร้อมเดินทางเอง เวลาผ่านไปเกือบปี จนเข้าเดือนสุดท้าย เลยตัดสินใจมา แล้วก็ไม่ผิดหวังค่ะ " ได้ประสบการณ์ ได้รู้ ได้เห็นอะไรหลายอย่างที่เราไม่คิดว่าเราจะได้มาเจอ แล้วก็ได้ใช้ภาษาตามที่ตั้งใจ"
 
แนนเป็นออแพอยู่ที่ Louisville Kentucky ค่ะ อยู่กับ Burton Family ครอบครัวคุณหมอ แต่ว่า ไม่ได้ระเบียบเยอะอะไร ใช้ชีวิตสบายๆ อาจจะเหงาบ้างบางครั้ง เพราะที่นี่ไม่มีออแพไทยเลย เพื่อนที่รู้จักก็มาจากนานาประเทศ โดยรวมๆก็มีความสุขดีค่ะ ดูแลน้อง 2 คน ตอนแรกที่มาถึง น้องคนเล็ก 5 เดือน คนโต 1 ขวบครึ่ง แต่ตอนนี้ คนโต สองขวบกว่า คนเล็ก 1 ขวบแล้วค่ะ บ้านแนนดีอย่าง ไม่มีกฎระเบียบอะไรเลย ไม่ได้มีตารางว่าแนนต้องทำอะไรกับน้องบ้าง แต่ที่แนนทำอยู่ คือพยายามฝึกให้น้องกิน นอน เป็นเวลา แล้วก็หัดพูด หัดที่จะเก็บของด้วยตัวเอง เป็นเพื่อนเล่นกับเค้า ดุเค้าบ้างบางทีถ้าเค้าทำผิดจิงๆ แต่ว่าเนื่องจากน้องยังเล็ก เลยต้องคอยดูแลใกล้ชิด ตอนมาถึงแรกๆน้องคนเล็ก ยังเล็กมากก็จะร้องทั้งวันแล้วก็ต้องอุ้มทั้งวัน คนโตก็กำลังซนต้องคอยระวัง จะเหนื่อยมาก บางทีท้อนิดหน่อย ว่าจะไหวไหม แต่พอนานๆไปก็เริ่มชิน ต้องพยายามทำความเข้าใจกับธรรมชาติของเด็ก ค่อยๆหัดเค้า ตอนนี้ตัวโตเริ่มพูดเก่งแล้วค่ะ พูดภาษาไทยได้บางคำ ทานอาหารไทย ส่วนเจ้าตัวเล็ก ก็เพิ่งหัดพูด เรียกชื่อแนนได้ พูดภาษาไทยได้บางคำ สรุปว่าน้องๆพูดทั้งไทย ทั้งอังกฤษ เลย ฮาๆๆๆ
 
วันว่างกับวาเคชั่นของแนน ; ด้วยความที่ชอบท่องเที่ยว ตอนที่แนนมาถึงสามเดือนแรก แนนก็ขอโฮสเทควาเคชั่น ไปเที่ยวลาสเวกัสกับแกรนแคนยอนค่ะ 1 อาทิตย์ สนุกมากประทับใจแกรนแคนยอน ไปเดินสกายวอค ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้มาสัมผัส ส่วนเสาร์อาทิตย์ ที่หยุดปกติ ก็จะไปข้างนอกกับโฮสบ้างทำกิจกรรมร่วมกัน ด้วยความที่โฮสมีเจ้าตัวเล็กก็เลยไม่ได้ไปไหนกันบ่อยนักนอกจากไปว่ายน้ำ ไปสวนสัตว์ ไปซื้อของมาทำกินกันที่บ้าน นั่งดูหนังด้วยกัน และด้วยความที่แนนไม่มีเพื่อนคนไทยก็เลยต้องเมคเฟรนกับเพื่อนต่างชาติ ภาษาอาจจะไม่แข็งแรงเป็นอุปสรรคกับการสื่อสารมากมาย แต่ด้วยความอยากมีเพื่อน อยากออกไปเที่ยว ก็พยายามพูด พยายามออกไป hang out ตอนนี้ก็มีเพื่อนบ้างทั้งที่เป็นเพื่อนออแพด้วยกันและเพื่อนอเมริกัน ไปเที่ยวเมืองใกล้เคียงด้วยกัน เช่น อินเดียนน่า โอไฮโอ้ ปาร์ตี้กันบางครั้ง ... วางแผนเทควาเคชั่นอีกทีก็เดือนกันยายนที่จะถึงค่ะ ไปเที่ยวแคนนาดา ไนแอ่งการ่า นิวยอร์ค วอชิงตันดีซี แล้วก็ฟิลาเดเฟีย
 
เรื่องเรียน ; ไม่ได้ลงเรียนอะไรที่เป็นคอร์สค่ะ เพราะโฮสพาไปสมัคร ESL เรียนภาษาอังกฤษ เนื่องจากว่า โฮสแนะนำว่า ภาษาแนนยังไม่เก่งมากนัก ถ้าลงเรียนอะไรที่ยากเกินไปก็อาจจะตามไม่ทัน เลยเรียนภาษาอังกฤษไปก่อน ซึ่งตอนนี้ยังไม่ได้วางแผนว่าจะเรียนอะไรต่อไปค่ะ
 
ความประทับใจกับครอบครัวที่อยู่ ; ตอนมาถึงก็คิดว่าครอบครัวหมอจะต้องเรื่องเยอะ แต่จิงๆแล้วไม่เลยค่ะ ทุกคนสบายๆ ไม่มีระเบียบอะไร อีกอย่าง โฮสมัม โฮสแดส ชอบเมืองไทย ภาษาไทย อาหารไทย ทุกคนเลยปรับตัวเข้าหากันได้ไม่ยาก แล้วด้วยความที่แนนเป็นคนชอบทำอาหาร มัมกับแดสก็ชอบทาน พวกเราเลยเอนจอยกับการกินมาก มัมกับแดสเป็นคนที่เอาใจใส่รายละเอียด เป็นห่วงตลอดเหมือนเราเป็นลูกสาวคนโตในบ้าน ไม่ว่าจะไปไหน แนนก็จะบอกและส่งแมสเสจรายงานตลอด ว่าตอนนี้ทำไรอยู่ ที่ไหน ยังไง เพราะรู้สึกว่าเค้าเป็นเหมือนพ่อแม่ ครอบครัวที่แนนอยู่ด้วยอาจจะไม่ได้เพอร์เฟกไปทุกเรื่อง บางอย่างก็มีอึดอัดใจบ้าง แต่เราก็พยายามปรับตัวหากัน จนตอนนี้บางครั้งแนนรู้สึกว่าที่นี่เหมือนบ้าน ห้องที่แนนนอนก็เหมือนห้องนอนที่บ้าน ก็อบอุ่นดีค่ะ
 
ฝากถึงน้องๆออแพรุ่นใหม่ ; ถ้าน้องๆเป็นคนนึงที่ฝันว่าอยากจะมาใช้ชีวิตเมืองนอก หาประสบการณ์ เรียนรู้อะไรใหม่ๆ แล้วเลือกที่จะมาเป็นออแพร์ ก็อยากให้น้องๆเตรียมตัวให้พร้อม อย่างน้อยพอรู้ภาษาบ้างก็จะดีมากค่ะ ภาษาดีมีชัยไปกว่าครึ่งในการสื่อสารให้คนอื่นๆเข้าใจสิ่งที่เราคิด แล้วถ้ามาแล้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด เวลา 1 หรือ 2 ปี ที่เราจะอยู่ที่นี่ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้เยอะที่สุด อย่ากลัวเวลาที่เราเจออุปสรรค อย่าท้อถ้ามาถึงแรกๆแล้วยังปรับตัวไม่ได้ อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนๆคนอื่นหรือครอบครัวเพื่อนคนอื่นๆ คิดในทางที่ดีไว้เสมอค่ะ แล้วเราจะมีความสุขกับที่ที่เราอยู่ งานที่เราทำ .... ขอให้น้องๆออแพร์รุ่นใหม่โชคดี ได้ครอบครัวดีๆ ได้ประสบการณ์ดีๆกลับไปเยอะๆนะค่ะ

Illinois State
1. แนะนำตัวนิดนึง ว่า เป็นใครมาจากไหน: อัญญาภรณ์ พรรณรัตน์ ชื่อเล่น เปิ้ลค่ะ
2. ทำไมถึงเข้าร่วมโครงการล่ะคะ: งานที่ทำอยู่เริ่มไม่ก้าวหน้า เลยมองหาช่องทางใหม่ให้กับชีวิต คิดว่าการมาเป็นออแพร์จะสร้างประสบการณ์ใหม่ๆซึ่งอาจสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในอนาคตได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านภาษาค่ะ
3. เป็นออแพร์อยู่รัฐไหน เมืองไหน ครอบครัวอะไร ดูแลเด็กกี่คน:
อยู่กับครอบครัว Guenther ที่ชิคาโก อิลลินอยส์ เลี้ยงเด็กสามคน ผู้หญิงสี่ขวบ, หนึ่งขวบ ผู้ชายสามขวบ
4. วันๆนึงทำอะไรกับเด็กบ้างคะ: ส่วนมากวาดรูป ระบายสีกับเด็กผู้หญิง เล่นบทบาทสมมุติ เหมารับบทตัวร้าย ปีศาจ แม่มด หรืออื่นๆตามแต่เด็กต้องการ เล่นต่อสู้กับเด็กผู้ชาย คอยดูเด็กคนเล็กไม่ให้ไปทำลายข้าวของที่พี่สร้างไว้
5. วันว่างๆ หรือ วาเคชั่น ทำอะไร ไปไหนกันมามั่ง สนุกมั๊ย?: ว่างๆถ้าไม่เหนื่อยมากเกินไปก็ออกไปหาอาหารไทยกินกับเพื่อนคนไทย หรือไปเดินเล่นในเมือง ถ่ายรูป ใช้วันหยุดสองอาทิตย์กลับเมืองไทย กลับไปช่วงไข้หวัดกำลังระบาดพอดี โดนกักตัวบนเครื่องที่ญี่ปุ่นนานมาก ตรวจเข้มมากๆ ยังไม่มีโอกาสไปเที่ยวที่ไหนในอเมริกา ไปแค่แถวๆบ้าน รอใช้วันหยุดของปีหน้า ว่าจะไปซานฟรานซิสโกค่ะ
6. ลงเรียนอะไรกันมั่งเอ่ย?: เรียน ESLเหมือนออแพร์ส่วนใหญ่ค่ะ แล้วก็คอร์สของออแพร์โดยเฉพาะที่ เอเจ้นเป็นคนจัด เรียนแค่สามวัน สนุกดีค่ะ ได้เจอเพื่อนๆออแพร์จากต่างรัฐเยอะมากๆ
7. ประทับใจอะไรกับครอบครัวที่อยู่ด้วยบ้าง?: ประทับใจที่เค้าไม่เอาเปรียบเรา ตรงต่อเวลา ปฏิบัติกับเราเป็นอย่างดี
8. ฝากถึงน้องๆออแพร์รุ่นใหม่นิดนึง..อะไรก็ได้ค่ะ:
 ถ้ามีความตั้งใจจริง ทุกๆอย่างก็จะผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ

Connecticut State
 
      My name's Chana-kan,you can call me Ploy.I was born in Chiangmai.--I decided to work as an Au pair because I'd like to improve and develop my English skills,take care of children and learn many new things in America.
 
      I work in Newtown,Connecticut.It's very beautiful and peaceful here! I take care of twins,one boy and one girl,7 years old.They're very cute,nice and friendly.My schedule'll be change every week cuz it depends on host mum's calendar.But I usually work at 6:15am-7:30am cuz the kids go to school and after that I'm off.Start working again at 2:50pm-at night but they normally go to bed around 7:30pm.I work 45 hrs per week.))When they have summer break or no school,we usually play outside if the weather's nice,painting,drawing,playing toys and games and reading books.
 
      I often hang out with my friends, see movies,go shopping,chat with friends and take a walk at the park on the weekend.I took vacation in Orlando,Florida 2 weeks ago.I went to Walt Disney and outlet.I enjoyed and had a great time there!!!
 
      I took Toefl in long Island,NY on the weekend class last month and I had already finished my first 3 credits.And I 'm going to take English grammar in fall(next 2 weeks).It takes 4 months to finish this class cuz I've just study on Sat.
 
      My host family's kind ,gentle and always help me when I've any problem.
 
      I'd like to welcome you guys in Au pair Program.You'll gain more wonderful experiences in America!!

Washington State

หนูชื่อ ปิยะภรณ์ พวงประเสริฐ หรือ แนน ค่ะ เป็นคนกรุงเทพโดยกำเนิด แต่ดันไปเกิดที่ กำแพงเพชร แต่หน้าไม่เหมาะเป็นคนภาคกลางจึงต้องย้ายภูมิลำเนามาเป็นสาวชัยภูมิ พอเรียนจบ High School ก็พลิกพลันเป็นเด็กเอ็นวาย Envi แห่งพระธาตุนาดูน มีตราโรจนากร
เป็นที่เคารพ และศรัทธายิ่ง หลังจากเรียนจบจากคณะ เทคโนโลยีสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ก็แบกกระเป๋าเข้ากรุง มาตามหาฝันหวังจะเก็บเงินสักก้อน ซื้อบ้าน ซื้อรถ แล้วจะกลับไปอยู่กับพ่อแม่ที่บ้านนอกทำงานเป็นนักเคมีอยู่ สามปี รายจ่ายมากกว่ารายรับ ค่าครองชีพที่สูง รู้สึกว่าเริ่มอิ่มตัวกับการเป็นมนุษย์เงินเดือน
 
วันนึงเพื่อนชึ้ก็ชึ้ทางออกให้ ก็ไปสมัครดูสิ ออแพร์ พี่เลึ้ยงอินเตอร์ อะโอเคได้ ก็ลองหาข้อมูลแต่ละเอเจนซี่เพราะไม่อยากถูกหลอกค่ะ ถึงหน้าตาไม่ได้สวยแต่ก็รักตัวเองนะพยายามหาอยู่นานก็ตัดสินใจสมัครที่ ฟิวเจอร์รังสิต เพราะใกล้ที่ทำงาน และพี่อิ๋งดูกันเอง คอยให้คำปรึกษา มาโดยตลอด พอส่งใบสมัครเสร็จ My Profile online มี Host family เข้ามีเยอะมาก ๆ ทุกอาทิตย์ แต่เราไม่สามารถสื่อสารกับเค้า เค้าพยายามพูดช้า ๆ ก็แล้ว ทวนคำถามก็แล้ว ก็โดน Cancel ตลอด จนเดือนที่สาม Host family บอกให้พี่ ๆ ออแพร์ลองสัมภาษณ์ใหม่สิ เพราะเราไม่สามารถตอบคำถามได้เลย พี่เค้าก็เลยพัก online หนึ่งเดือน
 
จนสุดท้ายก็ Match กับ Host mom เป็นคนไทย Host Dad เป็นครึ่งเวียดนามกับจีน ที่ Lynnwood ,Washington
และดูแลเด็กสองคน เด็กผู้ชายสามขวบ เด็กผู้หญิง สิบห้าเดือน เพราะด้วยภาษาที่ไม่ได้จริง ๆ วัน ๆ นึงก็เตรียมอาหารให้เด็ก สอนการบ้าน แปรงฟัน พาออกไปเล่นนอกบ้านบางวัน Host Family พาเด็กไปเที่ยวเราก็ต้องไปคอยดูแลด้วย
 
วันว่าง ๆ วันหยุดไม่ค่อยจะมี พี่ ๆ ที่มาอยู่ก่อนเค้าจะคอยดูแลจะโทรมาชวนไปโน้นไปนี้ ก็มีพี่มะแต พี่อุ๊ พี่บีบี ไม่เคยขาด Meeting สักครั้ง เพราะเค้าจัดให้เราได้ คลายเครียส ระบายความในใจ ได้เที่ยวด้วยที่สำคัญ
 
เดือนแรก ไปดูโรงงานทำ ช็อคโกแล็ตTheo Chocolate tour in Fremont ไปดูวิธีการทำ Chocolate
เพิ่งรู้จัก White and Black Chocolate
 
เดือนที่สอง อบรมการขับขึ่จักรยานอย่างถูกต้อง หลังจากอบรมก็รีบไปซึ้อจักรยานมาเป็นของตัวเอง
 
เดือนที่สาม ประทับใจมากได้ไปเที่ยวทุ่งดอกทิวลิปที่สวยมาก ๆ ที่ Skagit County ขับรถผ่านมีแต่ทุ่งดอกทิวลิป
หลากสี ยากจะบรรยาย
 
เดือนที่สี่ ไปดู Baseball - Mariner's Game at Safeco field สนุกมาก ปกติก็ชอบอยู่แล้วค่ะ
 
เดือนที่ห้า International picnic ก็ในกลุ่มมีหลาย ประเทศ ได้รู้จักอาหารอร่อย ๆ เพิ่มขึ้น
 
เดือนที่หก the Bite of Seattle เป็นงานแสดงอาหารหลาย ๆ ชาติ และได้กินในราคาถูก ๆ
 
เดือนที่เจ็ด เป็นงานที่ใหญ่ที่สุด ประทับใจที่สุด แพงที่สุด คุ้ม ๆ รวมหลายกลุ่มออแพร์ ประมาณ ร้อยคน
ไปล่องแก่ง River rafting น้ำใสมาก ๆ ลายล้อมไปด้วยธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ มัน มาก
 
Next Meeting ก็มันแน่ ๆ ทั้ง Pumpkins for Halloween , Ice skating ที่กล่าวมา คือ Meeting of Aupair
 
ส่วน Vacation ที่ไปกันเองก็ Disneyland, LA , Las vagas หนึ่งอาทิตย์ ก็สนุกดี ไปเข้าแถวรอเล่นแครื่องเล่น
กับเด็ก ๆ วิ่งตามถ่ายรูปกับ พลูโต มิกกี้เมาท์  ส่วนที่ Las vagas ก็ไปถ่ายรูปตาม Casino เค้าจะจำลองแต่ละประเทศมา เช่น พีระมิดของอียิป เทพีสันติภาพที่ นิวยอคก์ กรุงโรม อิตาลี ฯลฯ แถมเพิ่งรู้ว่านี้คือเมืองที่ไม่เคยมืดก็เค้าทำเพดานเป็นเหมือนกลางวันตลอด
ไป Oragon เมืองที่ไม่มี Tax สนุก Shop งานนี้ ไปนอนที่ Cannon Beach สวยมาก ๆ ไปถ่ายรูปพระอาทิตย์ตก สวยมาก ได้ทั้งแสง สี เงา
 
ได้เรียนวาดรูป ,แดนส์, ESL class
 
ประทับใจครอบครัวที่อยู่ด้วย ตรงที่เค้าจะคอยดูแลเหมือนเราเป็นหนึ่งในครอบครัว ถ้าลูกเค้าได้กินอาไร เราก็ได้กินด้วย ไปไหนก็จะชวนไปตลอดขาดเหลืออาไรก็ช่วย ปรึกษาได้ทุกเรื่อง ได้กินข้าว กินอาหารเอเชีย
 
บางครั้งไม่สามารถบอกได้หมดได้อะไรจากโครงการนี้ แต่บอกได้ว่าขอบคุณกับโอกาสนี้ที่ยื่นให้ ได้มากกว่าประสบการณ์ชึวิต
ได้เห็นโลกที่กว้างขึ้น ได้บางอย่างที่มนุษย์เงินเดือนไม่ได้เห็นจากที่ทำงาน กลับบ้าน ไม่มีวันหยุด
ไม่ได้ใช้พักร้อน
 
อยากบอกรุ่นน้องที่จะมาว่าอย่าคิดว่าจะมาเพื่อเอาภาษาอย่างเดียว อย่างตัวแนนเอง พูดไม่ได้ ฟังไม่ออกมานั่งร้องไห้กับเพื่อน เพราะเค้าพาได้ทัวร์นิวยอคก์ก็ฟังไม่ออก เค้าสอนอะไรตั้งหลายวันก็ไม่รู้เรื่องมีเพื่อนตั้งหลายประเทศมา แต่ก็ไม่ค่อยกล้าคุยกะเค้า อยากให้ ฟังได้พูดได้ก่อนมาจะดีกว่า จะได้อะไรมากกว่าที่คุณคิดอย่ารอให้โอกาสมาตามหาคุณ จงวิ่งเข้าไปหาโอกาสนั้น

Washington State
 
1. แนะนำตัวนิดนึง ว่า เป็นใครมาจากไหน
ชื่อ ชวรจน์ ภัทรปรีชาพร ชื่อเล่น โบว์ ค่ะ
โบว์จบจาก มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ คณะบริหารธุรกิจ สาขาการบัญชีค่ะ

2. ทำไมถึงเข้าร่วมโครงการล่ะคะ
เหตุผลที่เข้าร่วมโครงการหลักๆเลย คืออยากฝึกภาษาให้ดีกว่านี้ค่ะ โบว์รู้ว่าตัวเองมีปัญหาเรื่องการพูดน่ะค่ะ
อีกอย่างคือ ช่วงที่โบว์เรียนอยู่ โบว์จะรับสอนพิเศษวิชาคณิตศาสตร์ ให้น้องๆ แถวๆบ้านหลังเลิกเรียน และเสาร์ อาทิตย์ โบว์เคยไม่ชอบเด็กมาก่อนค่ะ แต่ 5 ปีที่โบว์คลุกคลีกับเด็กๆมา ทำให้รักเด็กมากขึ้นเยอะเลย โบว์ชอบการสอนหนังสือเด็กๆมากๆ และคิดจริงๆ ว่าอยากจะเป็นครูค่ะ โบว์คิดว่า เด็กแต่ละคนจะมีจินตนาการของเค้า และโบว์อยากรู้จักเด็กๆให้มากขึ้น อยากเข้าใจเด็กๆมากขึ้น โบว์เลยคิดว่า ถ้าได้เป็นออแพร์ ก็จะเป็นโอกาสที่ดีที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ตรงนี้ และจะได้เป็นประโยชน์กับตัวเองในการเป็นครูที่ดีในอนาคตด้วยค่ะ

3. เป็นออแพร์อยู่รัฐไหน เมืองไหน ครอบครัวอะไร ดูแลเด็กกี่คน
ตอนนี้เป็นออแพร์ได้ 6 เดือนแล้วค่ะ อยู่กับ Shields Family รัฐวอชิงตัน เมืองซีแอดเทิลค่ะ
โบว์เลี้ยงน้อง 2 คนค่ะ Katie 3 ขวบครึ่ง ผู้หญิง กับ Sam 10  เดือน ชาย

4.  วันๆนึงทำอะไรกับเด็กบ้างคะ
กิจกรรมกับน้องๆไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ เพราะติดว่าน้องแซมยังเล็กมาก และนอนวันละ 2 เวลา เลยไม่ค่อยได้ออกนอกบ้านเท่าไหร่ น้องเคธีชอบระบายสีมากๆค่ะ ก็อยู่บ้านเล่นระบายสีกัน โฮสแม่ก็ซื้อสีแทบทุกชนิดเลย ฮ่าๆ ตั้งแต่สีเทียน สีน้ำ สีโปสเตอร์ สีเมจิก รวมไปถึงขาตั้งภาพด้วย น้องชอบให้อ่านหนังสือให้ฟังค่ะ ชอบให้เล่านิทาน และตอนนี้ก็กำลังหัดเขียนหนังสือค่ะ เพราะว่าจะเข้าโรงเรียนแล้ว
 
วันไหนอากาศดีๆ ก็จะเดินไปสนามเด็กเล่นใกล้ๆบ้านบ้าง พาน้องออกมาวิ่งเล่นหน้าบ้านบ้าง บางครั้งมีเพื่อนออแพร์พาน้องๆมา Play Date ที่บ้านบ้าง วันไหนโฮสแม่อยู่บ้านก็ออกไปว่ายน้ำด้วยกัน ไม่ก็ชวนกันทำขนม และปลูกต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ค่ะ นั่งทาเล็บ เสริมสวยกันก็มี อิอิ น้องเคธีเป็นเด็กฉลาดน่ารัก ช่างพูดช่างคุย พูดไม่เคยหยุดเลย ชวนโบว์คุยจนภาษาดีขึ้นไปเลย ฮ่าๆๆๆ โบว์ไม่เคยเบื่อเลยอยู่กับน้องก็เล่นกันทั้งวันเลยค่ะ แซมก็เลี้ยงง่ายค่ะ ไม่งอแง เวลากินก็กิน นอนก็นอน น่ารักสุดๆเลย

5. วันว่างๆ หรือ วาเคชั่น ทำอะไร ไปไหนกันมามั่ง สนุกมั๊ย?
ตอนมาอเมริกาได้สักเดือนนึง ตอนนั้นเป็นช่วงปลายฤดูหนาว โฮสชวนไปเล่นสกีที่ วิสเลอร์ แคนนาดาค่ะ
เป็นสกีครั้งแรกเลย โฮสแนะนำให้ Take ski class สำหรับคนหัดใหม่ ตื่นเต้นสุดๆ
แต่มันหนาวมากเลยอ่าค่ะ แขนขา แข็งไปหมด สกีไม่ค่อยไปค่ะ กลิ้งไปมากกว่า ฮ่าๆๆๆ แต่ก็สนุกมากๆเลย
แถมวันสุดท้ายก่อนกลับโฮสก็พาน้องๆไปเล่น ลานสไลด์หิมะค่ะ คือเค้าจะให้เราเช่าห่วงยางใหญ่ๆเหมือนที่เค้ามีให้เช่าตามชายหาดบ้านเราอ่ะค่ะ แต่ห่วงยางเค้ามีเบาะหุ้มนะคะ แล้วเราก็ลากห่วงยางเดินขึ้นไปบนเนินสูงมาก(จริงๆต้องเรียกว่าขึ้นเขามากกว่า แหะๆ) แล้วก็สไลด์ลงมา อันนี้สนุกสุดยอด!!!! เค้าจะมีสไลด์สำหรับเด็กกับผู้ใหญ่ด้วยค่ะ คือของเด็กจะไม่สูง ไม่ชันมาก แต่ของผู้ใหญ่นี่ โอ้โห ต้องลองเองค่ะ อิอิ เล่นไปห้ารอบเหนื่อยแล้วค่ะ เพราะว่าเดินขึ้นไม่ไหวแล้ว ฮ่าๆๆๆ
 
โบว์เคยเทควาเคชั่นไปฟลอริด้ากับเพื่อนคนนึงค่ะ เราไปเที่ยว ดิสนีย์เวิล์ดที่ ออแลนโด้กันสามวัน แล้วก็เช่ารถขับไปไมอามี่อีก สองวันค่ะ สนุกสุดๆ ไมอามี่สวยมากกก ดิสนีย์ก็สมกับเป็นโลกแห่งความฝันของเด็กๆจริงค่ะ ประทับใจมากๆ
 
ส่วนใหญ่เสาร์ อาทิตย์แทบไม่เคยอยู่ติดบ้านเลยค่ะ เพื่อนจะชวนไปนู่นมานี่ตลอด ไปช๊อปปิ้งบ้าง ไปทำอาหารไทยกินกันบ้าง ยิ่งช่วงซัมเมอร์กิจกรรมเยอะค่ะ ก็ไปเที่ยวน้ำตก ไป Hiking ไปบาร์บีคิวปาร์ตี้ที่ชายหาด สนุกค่ะ เพื่อนๆน่ารัก ไม่เคยเหงาเลย

6. ลงเรียนอะไรกันมั่งเอ่ย?
โบว์ลงเรียนภาษาอังกฤษค่ะ American Idiom ไม่ใช่ ESL นะคะ เพราะว่าเวลาไม่ได้ ก็เลยเรียนแบบ continuing education ค่ะ โบว์ลงเรียนลีลาศ เรียนการบริหารธุรกิจ กำลังคิดว่าอยากจะลงเรียนกังฟู กับภาษาสเปนค่ะ

7. ประทับใจอะไรกับครอบครัวที่อยู่ด้วยบ้าง?
ประทับใจทุกอย่างค่ะ โฮสแม่กับโบว์จะสนิทกันมาก โฮสพ่อก็น่ารักขี้เล่นคุยเก่งค่ะ โฮสเหมือนญาติสนิทเลยค่ะ มีอะไรปรึกษาได้ทุกอย่าง น้องๆก็น่ารักค่ะ ไม่ดื้อเลย น้องแซมน่ารักมาก ชอบคลานมาหา แล้วก็จะให้อุ้ม ขี้อ้อน เลี้ยงง่าย แซมทำเอาโบว์หลงรักจนอยากมีลูกเป็นของตัวเองมั่ง อิอิ ส่วนเคธีแม้จะดื้อบ้างตามประสาเด็ก แต่น้องเป็นเด็กน่ารักมากค่ะ ช่วงโบว์มาใหม่ๆ เรายังไม่คุ้นเคยกัน น้องก็จะไม่ค่อยเชื่อฟังโบว์เท่าไหร่ แต่โฮสพ่อกับโฮสแม่ก็ช่วยโบว์มากจริงๆ โฮสบอกกับน้องว่า โบว์จะเป็นคนดูแลน้องๆ เวลาที่พ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน และให้น้องเชื่อฟังโบว์ ช่วงแรกๆ โบว์จะเข้มงวดกับน้องนิดนึงค่ะ เพื่อให้เค้ารู้ว่าเราพูดจริงทำจริงนะ อย่างเช่นให้ดูทีวีแค่สองตอนต้องปิด เวลากินต้องกิน นอนต้องนอน ถ้าน้องงอแงร้องไห้พูดอะไรไม่ฟัง โบว์เดินหนีเลยค่ะ ไม่สนใจ ต้องใจเแข็งไว้ก่อน แล้วสักพักน้องก็จะมาขอโทษโบว์เอง ทำเอาโบว์ใจอ่อนทุกทีเลย หลังจากนั้นพอเราเริ่มสนิทกัน น้องก็เชื่อฟังโบว์ตลอด เล่นด้วยกันตลอด รักกันมากเลยตอนนี้ โบว์ไม่เคยต้องลงโทษน้องเลยค่ะ
 
แรกๆโบว์มีปัญหาเรื่องบางวันทำงานเกิน 10 ชม. โบว์เลยตัดสินใจคุยกับโฮส โฮสเสนอให้วาเคชั่นโบว์ 4 สัปดาห์ (ปกติตามโครงการออแพร์จะได้วาเคชั่น 2 สัปดาห์) ซึ่งโบว์ก็โอเคค่ะ โบว์แฮปปี้ที่จะช่วยเหลืองานบ้านเล็กๆน้อยๆค่ะ แม้ว่าโฮสจะพูดทุกครั้งว่า อย่าทำๆ แต่เราก็คนไทยเนอะ อยู่บ้านเค้าก็ไม่อยากอยู่เฉยๆ อะไรหยิบจับทำได้ ก็ทำไป ล่าสุดค่ะ โฮสจัดงานวันเกิดให้ แล้วบอกให้ชวนเพื่อนมากินเลี้ยงที่บ้าน ทำบาร์บีคิวกินกัน สนุกมากเลย เป็นงานวันเกิดที่โบว์ประทับใจมากจริงๆค่ะ

8. สิ่งที่ได้รับ,ประทับใจอะไรกับตัวโครงการบ้าง
ต้องขอบคุณโครงการออแพร์จริงๆค่ะ ที่ทำให้โบว์ได้เรียนรู้การรับผิดชอบตัวเอง การปรับตัวเข้ากับผู้อื่น การอดทน การรู้จักแก้ปัญหาด้วยตัวเอง อยู่อเมริกาคนเดียวทำให้รู้ได้เลยค่ะ ว่าพ่อแม่เลี้ยงดูมาดีขนาดไหน ช่วงเวลาที่อยู่อเมริกานี้ แม้จะต้องเหงาเพราะว่าไม่เคยจากบ้านนานๆ และใช้เวลาพอควรในการปรับตัวเข้ากับทุกๆเรื่อง แต่ก็ถือเป็นช่วงเวลาที่มีค่ามากๆ โบว์รู้สึกดีใจที่ตัดสินใจเข้าร่วมโครงการค่ะ นอกจากนี้โบว์ยังได้เพื่อนใหม่มากมาย ได้ท่องเที่ยว ได้ความสุขและความประทับใจที่ไม่มีวันลืมเลยค่ะ

9. ฝากถึงน้องๆออแพร์รุ่นใหม่นิดนึง..อะไรก็ได้ค่ะ
อยากจะฝากถึงว่าที่ออแพร์ทุกคนค่ะว่า ให้เข้มแข็ง อดทน อย่าท้อค่ะ กว่าเราจะได้ส่งเอกสาร กว่าจะได้โฮส กว่าจะได้วีซ่า ที่เรามองว่ายุ่งยากแล้ว นั่นยังไม่ถึงขั้นเริ่มต้นเลยค่ะดูเป็นการเตรียมตัวมากกว่า มันจะเริ่มตอนที่เราก้าวเข้าบ้านโฮสนี่แหละค่ะ หน้าที่เลี้ยงดูน้องๆ แม้จะไม่ใช่งานยาก แต่ก็ไม่ถือว่าง่ายเลย ต้องมีความรับผิดชอบสูง แถมต้องอาศัยอยู่กับโฮสอีกซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ ว่าจะไม่มีบ้านไหนที่ไม่มีปัญหา เป็นออแพร์ต้องปรับตัวสูงค่ะ มันอาจจะไม่มีอะไรที่ถูกใจเราทั้งหมด อย่ามองที่ข้อเสียค่ะ เลือกมองที่ข้อดีดีกว่า อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนๆที่เป็นออแพร์เหมือนกัน ว่าทำไมเค้าได้แต่เราไม่ได้ โบว์อยากให้คิดว่าเราจะให้อะไรกับโฮสและเด็กๆ มากกว่าที่จะคาดหวังว่าโฮสจะให้อะไรกับเรา ถ้ามีอะไรที่เรารู้สึกว่าไม่โอเคจริงๆ ต้องคุยค่ะ ไม่แนะนำให้เก็บไว้ในใจ เพราะว่าบางทีโฮสอาจจะไม่ได้ตั้งใจทำให้เรารู้สึกแย่ โบว์ว่าการพูดคุยเป็นเรื่องที่ดีค่ะ จะทำให้เรากับเค้าเข้าใจกันมากขึ้น จะได้ปรับตัวเข้าหากันค่ะ
สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับว่าที่ออแพร์ทุกคนนะคะ สู้ๆค่ะ

Texas state
 
1. แนะนำตัวนิดนึง ว่า เป็นใครมาจากไหน
      สวัสดีค่ะ ชื่อ สายฝน อินแปลง ชื่อเล่นชื่อ ฝน อายุ 27 ปี   บ้านเกิดอยู่ อ.แม่สาย จ.เชียงราย
 
2. ทำไมถึงเข้าร่วมโครงการล่ะคะ
     อยากออกจากกะลาสักปีสองปี อยากทำอะไรให้สุดๆๆ อยากเที่ยว อยากชิม อยากพบปะผู้คน ในโลกใหม่ ในแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต ก่อนที่จะกลับไปใช้ชีวิตตามครรลองที่มันควรจะเป็นในกะลาต่อไป   
  
3. เป็นออแพร์อยู่รัฐไหน เมืองไหน ครอบครัวอะไร ดูแลเด็กกี่คน
     อยู่กับครอบครัว Denezza มีเด็กๆให้ดูแลทั้งสิ้นหกคน ส่วนใหญ่ใช้เวลาอยู่กับเด็กเล็กสองคน อายุ 3 ขวบ และ 1ขวบ
เด็กบ้านหลังนี้มีระเบียบวินัย เชื่อฟังคำสั่ง เพราะพ่อกับแม่ดุ และระเบียบจัดมาก ถ้ามองในด้านดี เค้าทำให้เรากลายเป็นคนละเอียด เรียบร้อยมากขึ้น จากการที่เป็นคนขาดวินัยมาก่อน อยู่บ้านหลังนี้มาได้เกือบ 8 เดือน มีความสุขดี ไม่คิดถึงบ้านเพราะทำอาหารไทยกินเกือบทุกวัน และที่สำคัญครอบครัวนี้เป็นแฟนพันธุ์แท้อาหารไทย
 
     ครึ่งปีแรกอยู่เมือง Little silver, New jersey เพื่อนคนไทยและเทศเยอะมาก เป็นเมืองเล็กที่อยู่ติดนิวยอร์ค มีสาธารณูปโภค ครบครัน ที่สำคัญพลาดไม่ได้ การซื้อเสื้อผ้าที่นี้ ไม่ต้องจ่ายภาษีเหมือนรัฐอื่นๆๆ อยู่รัฐนี้อาจไม่มีเงินเก็บกลับบ้าน
     ครึ่งปีหลังย้ายตามโฮสต์เดิมมาอยู่ที่ The Woodlands, Texas ที่นี่อากาศเหมือนเมืองไทย สาธารณูปโภคค่อนข้างลำบาก เนื่องจากอยู่นอกเมือง แต่คนที่นี่น่ารัก เป็นมิตร ยิ้มแย้มแจ่มใสมากกว่าคนที่ New Jersey ที่สำคัญอาหารที่นี่จานใหญ่ๆทั้งนั้น ถ้าอยากริ้มลองอาหารMexican หรืออยากได้ภาษาสเปน เป็นภาษาที่สาม ก็ต้องมาที่เทกซัส
 
 
4. วันๆนึงทำอะไรกับเด็กบ้างคะ
    งานประจำคือ ทำให้ห้องเด็กเรียบร้อย เป็นระเบียบ เด็กโต 4 คน มีหน้าที่ทำเตียง และเก็บเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เรามีหน้าที่เช็ค และ fix สำหรับเด็กเล็กสองคน เป็นหน้าที่รับผิดชอบของเราทั้งหมด / อาบน้ำเด็กเล็กบางครั้ง / เปลี่ยนผ้าอ้อม / รีดเสื้อเด็ก / ป้อนข้าว / ทำอาหาร /ดูดฝุ่นบ้าง / เล่นกับเด็ก  ไม่ได้ซักผ้า เพราะว่างานเยอะแล้ว โฮสต์ไม่ให้ทำ แต่ช่วยโฮสต์เอาเสื้อผ้าเด็กไปวางไว้ในห้อง ที่เหลือเด็กก็จัดการกันเอง...
 
5. วันว่างๆ หรือ วาเคชั่น ทำอะไร ไปไหนกันมามั่ง สนุกมั๊ย?
    ว่างเสาร์อาทิตย์ ก็ชอปปิ้ง ไปเที่ยวนิวยอร์ค หรือเมืองใกล้ๆ หรือไม่ก็ไปหาอะไรกินอร่อยๆ ที่สำคัญโชคดีมากที่มีพี่คนไทยแต่งงานกับคนที่นี่ ก็จะมีนัดทำอาหารไทยกินกันเดือนละครั้ง ใบมะกรูด ข่า กะปิ น้ำปลา ข้าวเหนียว ขนมจีน ไม่ต้องกลัว บ้านนี้มีให้กินหมด...
วาเคชั่น part one มีโอกาสไปน้ำตกไนแองการ่า ช่วงวันชาติ อเมริกา เป็นอะไรที่ไม่เคยพบเคยเห็นจริงๆๆ ลืมตื่นตะลึงในความงามของน้ำตก เพราะมัวแต่ตื่นตกใจ ในฝูงชนชาวอินเดีย นึกว่ามาเที่ยวอินเดีย แต่สนุกและคุ้มมากซื้อทัวร์ไม่กี่เหรียญ ก็เที่ยวกับนอนโรงแรมสี่ดาวได้สบาย...
 วาเคชั่นหน้า โฮสต์จะพาไป Mexico เป็นโอกาสที่ดีมากๆๆ เพราะว่าทะเลที่นั่นสวยมาก... สำหรับที่ท่องเที่ยวอื่นๆ ที่มีโอกาสไปโดยไม่ต้องใช้วาเคชั่น คือ วอชิงตันดีซี ไปดูพิพิธภัณฑ์ ที่เป็นศูนย์รวมของสิ่งมหัศจรรย์ทุกอย่างของโลก ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหลายอย่างที่เกี่ยวข้องกับ อิยิปต์หรือพิรามิด หรือรูปปั้นเทพต่างๆ ในกรุงโรม หรือกระดูกไดโนเสาร์ และอื่นๆอีกมากมาย เวลาน้อยก็อาศัยวิ่งถ่ายรูป แล้วก็ค่อยกลับมาดูทีหลัง.. มาวอชิงตันดีซี จะพลาดไปเยี่ยมชมทำเนียบขาวไม่ได้ และอื่นๆ อีกมากมาย... นอกจากนี้ยังมีโอกาสไปเที่ยว เพนซิลเวเนีย อดีตเมืองหลวงเก่าของสหรัฐ,สถานที่สำคัญในนิวยอร์ค ไม่ว่าจะเป็นตึกเอมไพร์สเตท  สะพานบรูคลินน์ central park พิพิธภัณฑ์สำคัญของนิวยอร์ค ฯลฯ
 
6. ลงเรียนอะไรกันมั่งเอ่ย?
    ไม่มีโอกาสได้เรียน เพราะตารางงานไม่ค่อยแน่นอน เนื่องจากเด็กเยอะ แต่ก็ได้หน่วยกิต ครบ 6 หน่วยในครื่งปีแรก ด้วยการไปเข้าแคมป์ ทำกิจกรรมกับเพื่อนๆ ออแพร์จากที่อื่นๆ กว่าสองร้อยชีวิต ที่นิวยอร์ค สามวันสามคืน เป็นประสบการณ์ที่สนุกสนาน อาหารอร่อย ที่พักเหมือนรีสอร์ท ที่สำคัญได้เพื่อนติดไม้ติดมือมาเยอะเลย...
 
7. ประทับใจอะไรกับครอบครัวที่อยู่ด้วยบ้าง?
    เด็กน่ารักมาก น่ารักทุกคน ไม่ดื้อ มีระเบียบวินัย เชื่อฟัง รู้สึกโชคดีกว่าเพื่อนคนอื่นที่มีเด็กให้ดูแลสองสามคน แต่เด็กดื้อ เด็กซน ทำให้พาลเหนื่อยอกเหนื่อยใจง่าย...โฮสต์ใจดี มีเหตุผล แม้ว่าบางครั้งเค้าจะไม่ค่อยเข้าใจวัฒนธรรมเราบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ เนื่องจากเราต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัว... นอกจากนี้ยังได้ทักษะการเลี้ยงลูก ให้ดีมีระเบียบวินัย และการดูแลบ้านให้สะอาดและสวยงาม ไปปรับใช้ตอนกลับไปเมืองไทยเยอะเลย ท้ายสุด ประทับใจที่ครอบครัวนี้รักอาหารไทย รักอาหารที่เราทำ... เราช่วยเค้าประหยัดเงินในการไปกินข้าวร้านอาหารไทยเยอะเลย แต่ตอนนี้กล้ามขึ้น เนื่องจากผัดไทยแต่ละครั้งต้องผัดหม้อใหญ่สำหรับ 9 คนรับประทาน คาดว่ากลับไปเมืองไทยคงกลับไปเปิดร้านอาหาร... :)
 
8. สิ่งที่ได้รับ,ประทับใจอะไรกับตัวโครงการบ้าง
    สิ่งที่ได้รับจากการเข้าร่วมโครงการนี้ถ้าให้บรรยายก็ไม่สามารถบรรยายได้หมด ได้แต่เพียงบอกว่า โลกนี้มันกว้างกว่าที่เราคิด ชีวิตเราเกิดมาครั้งหนึ่ง แม้ไม่มีเงินมากมายพอที่จะทัวร์รอบโลก แต่เงินเพียงไม่กี่บาทที่เราเสียเพื่อสมัครเข้าร่วมโครงการนี้นั้น ก็สามารถทำให้เราได้รับประสบการณ์ที่คุ้มค่ามากที่สุดในชีวิตที่หาที่ไหนไม่ได้  การได้พบปะผู้คน การได้ท่องเที่ยว การเรียนรู้การใช้ชีวิต เท่านี้ก็เป็นความทรงจำที่สุดแสนจะพิเศษในชีวิตแล้ว
 
9. ฝากถึงน้องๆออแพร์รุ่นใหม่นิดนึง..อะไรก็ได้ค่ะ
    อย่ากลัว... ในสิ่งที่ยังไม่เกิด
    อย่าคาดหวัง...ให้เค้าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะถ้าเค้าไม่เป็นอย่างที่เราคิดจะทำให้เราท้อ
    ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด อย่าให้ขาดตกบกพร่อง เพราะถ้าวันหนึ่งเกิดทำอะไรผิดพลาด เรายังมีโอกาสที่จะแก้ตัว
    มองทุกอย่างในแง่ดี เค้าบ่น เค้าดุ เค้าตักเค้าเตือน ก็ให้นึกถึงหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่วิตกและกังวลกลัวลูกไม่ปลอดภัย...
    ที่พูดมาทั้งหมด ก็อยากให้น้องๆ อดทน เพราะว่าถ้าน้องๆ ผ่านมันไปได้ น้องๆก็จะมีวุฒิภาวะทางด้านอารมณ์ที่ดี และสามารถทำงานที่อื่นๆ หรือร่วมกับคนอื่นๆ ได้อย่างสบายหายห่วง….

Colorado State
 
1. แนะนำตัวนิดนึง ว่า เป็นใครมาจากไหน
 
ชื่อ วรรณวิศา ดวงเงิน ชื่อเล่นชื่อ เปิ้ลค่ะ ก่อนมาเป็นออแพร์ทำงานที่บริษัท กริดไทยแลนด์ ค่ะ
 
2. ทำไมถึงเข้าร่วมโครงการล่ะคะ
เพราะอยากมาฝึกภาษาอังกฤษ แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม อยากเห็นการเลี้ยงดูลูกของชาวอเมริกัน และที่สำคัญอยากมาท่องเที่ยวค่ะ
 
3. เป็นออแพร์อยู่รัฐไหน เมืองไหน ครอบครัวอะไร ดูแลเด็กกี่คน
อยู่เมืองออโรลา รัฐโคโลราโด ค่ะ ครอบครัว Smith เลี้ยงเด็ก 2 คน แฝด ชาย และ หญิง ค่ะ
 
4. วันๆนึงทำอะไรกับเด็กบ้างคะ
ตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าให้น้อง พอน้องตื่นก็ให้น้องกินอาหารเช้า แล้วก็คอยดูแล จากนั้นพ่อแม่ไปทำงานก็อาบน้ำให้น้อง
 
กิจกรรมต่อวันก็ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศค่ะ ถ้าอากาศดีก็ออกไปเดินเล่น นอกบ้าน ไปสวนสาธารณะ หรือว่า เล่นน้ำกับน้องนอกบ้านสระแบบเด็กๆ ค่ะ
กิจกรรมในบ้านก็จะระบายสี วาดรูป อ่านหนังสือ ร้องเพลง เต้น ทำสิ่งประดิษฐ์ ฯลฯ
 
5. วันว่างๆ หรือ วาเคชั่น ทำอะไร ไปไหนกันมามั่ง สนุกมั๊ย?
วันว่างๆ ก็จะไปเที่ยว เดินเล่น กับเพื่อนคนไทย บางทีก็ไปกับครอบครัว ไปต่างรัฐกับครอบครัวบ้าง ก็ได้ไปหลายรัฐค่ะ Washiton D.C., Las Vegus, Idaho
 
6. ลงเรียนอะไรกันมั่งเอ่ย?
เรียน American Pop Culture ค่ะ ก็เป็นหลักสูตรที่สอนวัฒนธรรมอเมริกัน เช่น วันสำคัญต่างๆ คนอเมริกันทำอะไรกันบ้างในวันนั้นๆ ฯลฯ
 
7. ประทับใจอะไรกับครอบครัวที่อยู่ด้วยบ้าง?
ครอบครัวที่อยู่เป็นกันเองดีค่ะ รักเราเหมือนน้องสาว แล้วเด็กๆ ฉลาด และรักเราด้วย
 
8. ฝากถึงน้องๆออแพร์รุ่นใหม่นิดนึง..อะไรก็ได้ค่ะ
การมาเป็นออแพร์เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ ได้ฝึกภาษา ได้เห็นที่สวยๆ ได้รู้จักคนใหม่ๆ กิจกรรมใหม่ๆ ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ เป็นประสบการณ์ดีๆ ที่ควรบอกต่อค่ะ